Saturday, February 22, 2014

Κι αν είναι μακρυά;

Κι αν είναι μακρυά; Τον ρώτησα.

Εκείνος έβαλε το χέρι του στην τσέπη του παλτού του κι έβγαλε ένα διπλωμένο χαρτί κι ένα κακοξυσμένο μολύβι.

Η απόσταση δύο πραγμάτων είναι σχετική παιδί μου. Μου χαμογέλασε.

Ξεδίπλωσε το λευκό χαρτί του κι έφτιαξε πάνω του δυο μαύρες τελείες.

Ποιος είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να πάω από εδώ εκεί;

Η ευθεία. Είπα διστακτικά.

Σωστά. Στις δύο διαστάσεις συνηθίζουμε να λέμε πως η πιο κοντινή διαδρομή από ένα σημείο σε ένα άλλο είναι η ευθεία. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μόνο δύο διαστάσεις.

Τσάκισε ξανά το χαρτί του, φέρνοντας την μια τελεία στο ύψος τις άλλης.

Έτσι ο ποιο σύντομος δρόμος για να πάω από εδώ εκεί είναι να αναδιπλώσω το χώρο.

Ακούμπησε το γέρικο χέρι του πάνω στο κεφάλι μου και χάιδεψε τα μαλλιά μου.

Όμως υπάρχει και μια τέταρτη διάσταση που συχνά επιλέγουμε να ξεχνάμε.

Δηλαδή; Ξέσπασα. Με μπερδεύεις παππού!!

Στον τετραδιάστατο κόσμο ο ποιο σύντομος δρόμος για να πάω από εδώ εκεί είναι να έχω πάει ήδη.

Κατάλαβες δημητράκι μου;

No comments: