κλακ

κυνήγησα ένα παρόν
ονειρεύτηκα ένα μέλλον
ζήλεψα ένα παρελθόν

μα αυτό που θέλησα περισσότερο ήταν μια
αποσύνθεση

να με τυλίξει η παρουσία σου, να αποδομήσει την ύπαρξη μου και να απορροφήσει κάθε στοιχείο της

η ανάσα μου να στεγνώσει τα μάτια σου
η υγρασία μου να ανακουφίσει τα χείλη σου
να γεμίσει η σάρκα μου εκείνο το κενό που σου είχαν αφήσει στο στέρνο

τι υπέροχη αυτοχειρία;

Σημείωση: Όταν έχεις ακούσει εκείνον τον ήχο που κάνουν δυο άνθρωποι, ακόμα και η μουσική μοιάζει θόρυβος