τα τι τι

Αν κάποτε γίνω κάτι ίσως αυτό να είναι βαλς,

ένα παρ' ολίγον ταξίδι

μια γλυκιά ψευδαίσθηση πως χορεύεις 

χωρίς να ξεφεύγεις

δεμένος με σχοινί από τον ρυθμό του 3/4
και με το βάρος των έως τότε, κρεμασμένος σαν εκκρεμές ρολογιού
μια πτώση σε αναστολή

μια αιώρηση, μια ταλάντωση
σαν εκκρεμότητα

κάτι μελωδικό κι ανάλαφρο
που θα σέρνει για πάντα στο βήμα μια θλίψη
σαν πτυχές σε φουστάνι

μια εφήμερη παύση του τώρα
με μικρές περιστροφές και προσποιητή σκοπιμότητα
μια νοσταλγία σε σταθερό βηματισμό

κάτι παλιό, κάτι απόμακρο πια
σαν αναπόληση

Αν κάποτε γίνω κάτι ίσως αυτό να είναι ανάμνηση