Τα μαλλιά σου είναι δεμένα πίσω και κόκκινα όπως τότε.
Οι τσάντες στον ώμο σε βαραίνουν. Βιάζεσαι.
Το πιτσιρίκι που σέρνεις έχει τα μάτια σου και τη γκρίνια σου.
Ίσως φταίει η απόσταση, αλλά ακόμα θυμίζεις εκείνη.
Η ομορφιά σου φύλλα δάφνης.
Μα που να ναι η κοπέλα που αγάπησα μισή ζωή πίσω;
Ο καφές κρύωσε και δεν πίνεται.
Έχω αργήσει.
'Δεσποινίς, το λογαριασμό'
Οι τσάντες στον ώμο σε βαραίνουν. Βιάζεσαι.
Το πιτσιρίκι που σέρνεις έχει τα μάτια σου και τη γκρίνια σου.
Ίσως φταίει η απόσταση, αλλά ακόμα θυμίζεις εκείνη.
Η ομορφιά σου φύλλα δάφνης.
Μα που να ναι η κοπέλα που αγάπησα μισή ζωή πίσω;
Ο καφές κρύωσε και δεν πίνεται.
Έχω αργήσει.
'Δεσποινίς, το λογαριασμό'
