Tuesday, May 12, 2009

Θέλω να (ξε)σπάσω

Στεφανιαία ραφή, μετωπιαίο και σφηνοειδές οστό.
Φάλαγγα παράμεσου και κερκίδα αριστερού χεριού.
Κνήμη δεξιού και αριστερού ποδιού.




Ευτυχώς η ασφάλεια μου έληξε πριν 2 μήνες

Sunday, May 10, 2009

Yet another Haiku

Περίεργο ον
φάντασμα του πρωινού
σκιά της νύχτας

Friday, May 8, 2009

Out of Body Experience

The strangest thing just happened..

Τελευταία “βασανίζομαι” από παράξενα όνειρα. Το χθεσινό ήταν ανησυχητικά πρωτότυπο.

Το σενάριο του ονείρου μου εξελίσσεται σε ένα συνοικιακό γήπεδο ποδοσφαίρου και την ώρα διεξαγωγής ενός αγώνα για μια από τις μικρές κατηγορίες του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο αγώνας πολύ κρίσιμος, ντέρμπι σωτηρίας. Το γήπεδο γεμάτο από τις φωνές των οπαδών των δύο ομάδων, μια εξ αυτών ο ΠΑΣ Γιάννενα.

Ο ρόλος μου πολύ περίεργος. Παίζω το ρόλο του επιθετικού του ΠΑΣ. Συγκεκριμένα παίζω το ρόλο του Αφρικανού επιθετικού του ΠΑΣ. Πιο συγκεκριμένα δεν ήμουν εγώ ο Αφρικανός ποδοσφαιριστής, αλλά ήμουν παγιδευμένος, εν πλήρη συνείδηση, μέσα στο μυαλό του Αφρικανού επιθετικού του ΠΑΣ [ όπως στην ταινία “Being John Malkovich” ].

Το παιχνίδι αμφίρροπο. Είμαστε πίσω στο σκορ και χρειαζόμαστε ένα γκολ που θα μας δώσει τον πολυπόθητο βαθμό και μαζί τη σωτηρία. Όντας η μοναδική επιθετική αιχμή της ομάδας όλες οι ενέργειες των υπολοίπων εστιάζονται πάνω μου.

Όμως η φυσική μου ανικανότητα με τη μπάλα στα πόδια και το πρόβλημα του χειρισμού ενός ξένου σώματος με κάνουν να κάνω το ένα λάθος μετά το άλλο. Νιώθω αφόρητη την πίεση όλων καθώς περιμένουν από το αστέρι της ομάδας (εμένα) τη λύτρωση.

Προς το τέλος του παιχνιδιού γίνεται το αναπάντεχο. Μετά από μία σέντρα η μπάλα φτάνεις σε μένα, που βρίσκομαι σε θέση για γκολ. Προσπαθώ να σουτάρω προς το τέρμα αλλά δεν τα καταφέρνω.

Αντ’ αυτού πατάω την μπάλα, αυτή αποκτά φάλτσα, ξεγελάει τον τερματοφύλακα, και με μια καμπύλη πορεία χτυπά στο δοκάρι και καταλήγει στα δίχτυα.

Ισοφάριση – Σωτηρία

Γυρνώντας προς στους συμπαίκτες μου, αντί να τους δω να πανηγυρίζουν για το κρίσιμο τέρμα, συναντώ τα βλέμματα τους γεμάτα αποδοκιμασία. Σαν να με κατηγορούν για το απαράδεκτο της προσπάθειας μου.

Εκείνη την ώρα συνειδητοποιώ το όνομα του άμοιρου παίκτη που (φαντάζομαι) βλέπει την γελοιοποίηση του από το πίσω κάθισμα καθώς εγώ έχω στα χέρια μου το τιμόνι του κορμιού του.

Dikume






Θυμάμαι τη σοφή απόκριση του φίλου moloch όταν άκουσε από το τηλέφωνο τα παραπάνω.
“Dude, you got issues!”



P.S. Χρειάστηκε search στο google για να μάθω τελικά για ποιόν πρόκειται. Όπως διάβασα ο Nicola Dikume είναι ένας επιθετικός από το Καμερούν που το 1996 μεταγράφηκε στην ομάδα του Απόλλωνα στον οποίο αγωνίστηκε για 3 χρόνια. Στην συνέχεια άλλαξε πολλές ομάδες σε Ελλάδα και Κύπρο [ κυρίως μικρών κατηγοριών ] έως το 2005 καθώς τότε επέστρεψε στην πατρίδα του όπου και αγωνίζεται μέχρι και σήμερα.